Կար-չկար մի տղա և աղջիկ կար: Այդ աղջկա անունը Ջայա էր, իսկ տղաինը Զայա էր Ջայան մտածում էր <<ես ուզում եմ, որ իմ տունը լինի ջրհորի վրա>> և նա ասում է.
-Ես ուզում եմ Զայա, որ մեր տունը լինի ջրհորի վրա:
-Լավ:
Եվ նրանք ճանփորդում են գնում են գնում և տեսնում են տղա:
-Բարև ձեզ ես Էլեն եմ, իսկ նա իմ ընկերուհիները Մարին և Էվելիանան:
-Բարև ձեզ երեխաներ:
-Մենք կարող եմ ձեզ հետ գալ:
-Ոչ:
-Ինչու:
-Որովհետև դուք ամբողջ ճանապարհին կխոս էք:
-Չենք խոսի խնդրում եմ մենք մարդկանց օգնում եմ հասնել իր նպատակներին:
-Լավ:
Եվ նրանք գնում են ճանփորդելու ճանապարհին նրանք հանդիպում մի շնիկի և Էվելինան ասում է.
-Կարող է այս շնիկը մեզ հետ գալ:
-Ոչ:
-Ինչու:
-Որովհետև նա ամբողջ ճանապարհին կհաչա:
-Չի հաչա խնդրում ենք:
-Լավ:
-Եվ նրանք շարունակում են ճանապարհը:
Եվ արդեն մթնեց Մարին առաջարկեց.
-Եկեք տան մեջ քնենք և առավոտյան կշարունակենք:
-Լավ եկեք:
Եվ նրանք իջեցնում են այդ տունը և քնում առավոտյան արթնանում և շուտ ճանապարհ ընկնում շունը մնում է տան մեջ իսկ մնացածը փորձում էին բարձրացնել տունը.
-Վերջ բարձրացրեցինք – ասաց Էլենը:
և շարունակեցին իրենց ճանապարհը նրանք տեսնում են մի մեծ շատ-շատ մեծ տուն մտնում են ներս և ասում.
-Բարև, ձեզ:
-Բարև:
-Ինչպես է ձեր անունը:
-Իմ անունը Տեռո է, իսկ ձերը:
-Ես Էլեն եմ:
-Ես Էվելինան:
-Ես էլ Մարին:
-Ես Ջայան եմ:
-Ես Զայան:
-Եկեք ձեզ հյուրասիրեմ:
-Ոչ շնորհակալ ենք մենք, շտապում ենք:
-Լավ ձեզ բարի ճանապարհ:
-Շնորհակալ ենք:
Եվ նրանք այդ տունը տարան ջրհորի մոտ և Ջայաի երազանքը կատարվեց:
Էլեն Շավերդյանի բլոգ 